Je leest overal wel dat er leraren tekort zijn. Onze oudste had afgelopen weken regelmatig een onderwijsassistent voor de klas staan, omdat de juf buiten de klas werkt. Wij moesten er inmiddels ook aan geloven dat onze dochter een dag thuis kwam te zitten omdat er geen vervanger was.

Vervelend

Ik vind er als mama natuurlijk van alles van. Voor de leerkrachten en scholen zo vervelend. Maar wat meen je voor mijn kind, een kind in het speciaal onderwijs. Ze hebben regelmaat en rust nodig. Vanochtend was het een regelrechte ramp. “Mama ik wil zo graag naar school!”. “Ik weet het lieverd maar helaas dat kan niet.”

Staken

15 maart gaan de leraren weer staken. Ik begrijp het juist zo goed. Ik heb vriendinnen in het onderwijs. Daarnaast kan ik goed overweg met de juf van mijn jongste.  Er is op dit moment niemand te vinden. Ze zitten daar inmiddels met overvolle klassen. Maar er is geen juf over. Ze kampen met zieken. Die klassen gaan voor. Ik vind het top dat ze gaan staken. Ik heb mijn kinderen er graag een dag voor thuis. Gelukkig dit keer op een dag dat ik er zelf ben. Ik hoop alleen zo dat dit staakrondje nut heeft.

Thuiszitter

Maar dan mijn eigen thuiszitter.  Ik hoop dat het speciaal onderwijs zijn zegje ook mag doen. Wellicht dat je het raar vindt om te lezen, maar ik heb liever mijn dochter thuis die in het regulier zit. Die kun je dat nog uitleggen. Maar ons bijzondere meisje is dan zo ontregeld.  “Mama? We moeten toch eigenlijk in de pyjama naar school vandaag?” en de vraag: “Mogen alle andere kindjes van mijn school dan wel naar school?”. Leg het maar eens uit. Er klopt niets van. En een driftbui ligt gemakkelijk op de loer vandaag.

Ik duim voor jullie lieve juffen en meesters, teamleiders en directeuren! Jullie verdienen het om minder werkdruk te krijgen. Kleinere klassen in het speciaal onderwijs. Meer leerkrachten. Jullie zijn toppers! Hou nog even vol!