Hoe ga je het vertellen? Dat ze naar een andere school gaat. Ze is al weken, als het al niet maanden zijn, doodongelukkig op haar huidige school. Kindjes pesten haar en ze begint daardoor de kindjes die het goed bedoelen af te stoten. Ik voel me als moeder zo machteloos. Gelukkig komt de overgang nu in zicht en kunnen we gaan aftellen.

Hoe ga je het vertellen?

16 maart hebben we het intakegesprek. Ze mag zelf mee en zodra haar gegevens binnen zijn, kunnen ze haar zelfs haar klas en klasgenootjes al laten zien. Met onze autismespecialist bedacht ik het plan om een aftelkalender te maken. We hadden van tevoren samen een plan van aanpak bedacht. Ik zou het vertellen, papa was erbij en de autismespecialist. Zij zou het stukje uitleggen over school, zodat ze het zou begrijpen: de kleinere klassen, de kindjes die net zo zijn als haar. We waren natuurlijk erg benieuwd naar haar reactie.

Eerst even afschakelen, want hier werkt het niet als ze net uit school komt om gelijk informatie in haar hoofdje te stoppen. Even samen spelen met behulp van de kookwekker in time-timer vorm (geen aanrader want stevig is hij niet). En daarna even bij ons op de bank.

Reactie

Haar reactie leek opluchting te zijn, de laatste tijd ging ze steeds verder kopje onder. Ze kwam heel verdrietig uit school. Wilde zo wanhopig vriendjes maken, maar het lukte haar niet. De kindjes uit haar klas zijn erg pittig en plagen haar of doen haar pijn. Ze vertelt thuis niets; soms komt het eruit, soms horen we helemaal niets. De juffrouw en teamleider op school helpen waar kunnen, maar met grotere klassen is het moeilijk om overzicht te houden, dat weten wij ook. Ze was gelijk heel blij. Maar ook weer ergens bang, want dan moet ik mijn juffrouw missen.

Juf missen

De juffrouw missen is nog wel een dingetje. Maar dat moest ze straks evengoed als ze naar groep 3 zou gaan. Dat heb ik haar ook uitgelegd. En we kunnen natuurlijk ook nog altijd na school eventjes bij de oude school gaan kijken straks. Met deze woorden knuffelt ze me en zie ik dat ze blij is. We leggen haar uit hoe de school eruitziet en wanneer we gaan kijken. Ze mag gelijk de eerste sticker op de kalender plakken en laten we daar nou net dinosaurus stickers vinden.

Aftellen

En nu gaan we aftellen 16 vakjes staan er op haar kalender. Twee hebben er inmiddels een sticker. Ik tel mee af. Het doet me pijn als er weer een mama naar me toe komt, omdat ze uit onwetendheid en onmacht iets heeft gedaan bij een kindje uit de klas. Ik ben zo blij als ze straks in een klas zit waar ze zichzelf kan zijn, niet meer op haar tenen hoeft te lopen en erbij zal horen. Ik tel mee af…