Kortgeleden had ik samen met onze autisme specialist een gesprek bij de speltherapeute van ons bijzondere meisje. Wat ik erg goed vind, is dat het kind centraal staat. Er wordt ons niets verteld over wat de speltherapeute bespreekt met mijn dochter. Er wordt alleen een situatie benoemd, zodat we weten hoe het ervoor staat.

Vertrouwen

Tijdens de speltherapie is het de bedoeling dat er een vertrouwensband ontstaat. Gelukkig was al snel duidelijk dat het goed klikte met de speltherapeute en dat er vertrouwen is. Dit is nodig om de behandeling te starten. Tijdens de behandelingen worden er laagjes van mijn dochter afgehaald. Ze wordt meer puur, laat meer zien hoe ze zich voelt. Ook begint ze opener te worden. Iets wat we eerder niet hadden. Het vertrouwen dat ze daar heeft, moet ze thuis ook met iemand hebben. Gelukkig heeft ze dat bij mij.

Ik laat haar in haar waarde en luister naar wat ze te vertellen heeft. Ik blijf rustig en laat haar voelen dat ze zichzelf mag zijn. Hoewel ik soms wel de stuitermomentjes moet sussen. Maar dat probeer ik te doen door haar een korte uitleg te geven, we spreken haar minder aan op haar gedrag. En je merkt dat dit veel meer rust begint te geven.

School

Op school is het verschil het meeste te merken. De juffrouw gaf aan dat ze wat sneller volloopt, dat ze sneller traantjes in haar ogen heeft. Maar dit is wel een teken dat de speltherapie zijn werk doet.

Ridders en Prinsessen

De situatie die vaak terugkomt, is dat mijn dochter zich in de ridder rol plaats. Ze helpt de prinses waar ze kan, met opruimen, met klusjes doen. En als beloning wordt ze dan koning. Ik vond het wel fascinerend om te horen hoe haar rolverdeling is. Kleine zus en papa komen ook voorbij. Kleine zus als de slechterik die niet helpt met klusjes doen. Een leermoment voor mij om aan een taakverdeling te gaan doen.

Klusjes

Hier in huis helpen de kinderen met klusjes. Zo geven ze bijvoorbeeld hun eigen was aan als ik deze ga inruimen, of ze ruimen hun borden en bekers op. Een deur van het slot draaien, en speelgoed opruimen. Vaak merkte ik wel dat de oudste alles doet. En de jongste lekker makkelijk is. Maar nu we dit weten verdelen we de taken en wisselen we af. Dit geeft rust en we laten zien dat we eerlijk delen.

Wij zijn erg blij met de speltherapie, via deze weg worden de medicijnen uitgesteld. En hopelijk kunnen we deze helemaal gaan vermijden. We zien langzaam maar zeker steeds meer ons meisje heel puur. Dit is prachtig om te zien. Vooral om te zien hoeveel vertrouwen ze heeft. Hoewel haar angsten wel wat heftiger worden. Maar wellicht worden die straks ook weer minder.