Ik ga deze blog gelijk met een vraag in huis vallen. Hoe gaat het bij jullie met de haren? Haren zijn hier in huis nogal een dingetje. En al helemaal als de kapper komt.
Prachtige krullen
Toen ze jong was, had ze de prachtigste krullen. Maar vanaf dat ze 3 werd, moesten d’r haren vast. Want los is geen optie. In het begin waren het twee vlechtjes, later werd dit een staartje. Ik heb met een kerstviering eens het haar half los gelaten. Dat heb ik geweten! Maar wat was ik dol op die prachtige krullen!
Nieuwe school
Toen ze naar de nieuwe school ging, kreeg ze schoolzwemmen. Ze heeft enorm dik haar en na het zwemmen merkte ik al dat het haar zo nat was. Dit is niet handig als je daarna nog naar school moet. Het haar werd voor de helft korter geknipt, mijn pijn in mijn hart keek ik toe. Maar ze droeg inmiddels alleen maar staartjes, dus het werd er wel wat makkelijker op. Het staartje is zo gemaakt en de haren zijn zo gekamd. Want dat kammen blijft ook nog een dingetje.
Kapper
Afgelopen vrijdag kwam de kapper voor het hele gezin, ze is dol op de kapster. Het is een enorme lieverd. Ik kwam thuis en ze waren al bezig. Ik zag al dat ze in de top van haar bui zat, maar ze hield zich enorm in. Het haar had redelijk wat klitten na een weekje ziek zijn. Ik had zelf eerst willen kammen, maar dat heb ik helaas niet meer kunnen redden. Dus toen ik kwam was ze al bezig met uitkammen.
Tranen
En na het uitkammen kwam het knippen en uitdunnen. Ze heeft zo’n dik haar dat we het altijd uit laten dunnen. Zo kom ik er met de borstel doorheen. Tijdens het uitdunnen kwamen de tranen, je zag dat ze niet boos wilde doen tegen de kapster. Maar af en toe gleed er een traan over haar wang. Die dan met veel liefde weggehaald werd door de kapster. Een knuffel en kus op haar voorhoofd en ze ging weer verder. Zo totdat ze klaar was. Iedereen bleef heel rustig. En dan gaat de cape af.
Driftbui
Een driftbui als gevolg, ik zie de kapster schrikken. Ze vindt het sneu. Maar gelukkig kennen ze elkaar al even. Ze komt al een aantal jaren bij ons thuis. Deze setting geeft rust. En ze kan zo op haar gemak knippen. De driftbui houdt even aan. Je ziet nog net niet de stoom uit haar oren komen. Maar vervolgens mag ze met Opa verder met hun vrijdag ritueel. En ze zijn de hoek nog niet om en ze is alweer rustig.
Wij hebben ons knip avontuur weer gehad. Gelukkig kan ze er nu weer ruim een half jaar tegenaan!
Geef een reactie