Ik kom terug van mijn werk, ik ben moe en heb honger. De meiden zijn bij opa en oma. Terwijl ik binnen kom, hoor ik dat ze zich verstoppen, hard lachen en giechelen. Wanneer ik binnen kom, doe ik alsof ik ze niet zie en hoor en ga ze zoeken. Niet wetend wat voor een avond dat het wordt.
Druk
We hebben geen diagnose ADHD, haar drukke gedrag zou voort kunnen komen uit haar autisme. Het kan zijn dat ze wel ADHD heeft, maar dat is nog niet vastgesteld. Op zo’n dag dat ik tot laat heb moeten werken vind ik dit gedrag zo verdomd heftig. Vooral als papa dan ook nog moet werken. Zoals vanavond. Ik heb maar een aantal uurtjes gewerkt, maar ik ben kapot. Mijn eigen hoofd zit hartstikke vol. En daar begint het stuiteren, gillen, zingen, uitdagen van haar zusje.
Boos
Ik begin mijn energie te zoeken, het beetje wat ik over heb, gebruik ik om haar aan te pakken. Nu gaan we rustig doen. Nog geen minuut later begint ze weer erg druk te doen. Papa had gezegd dat ze moest luisteren, maar dit werkte niet. Ik waarschuw haar een tweede keer, maar merk dat mijn stem harder klinkt. Het maakt geen indruk, want binnen vijf minuten stuitert ze de kamer weer rond en word ik horendol van haar. Nog maar een keer waarschuwen. Bij de vijfde keer ben ik het beu. Ik was al trots op mezelf dat ik zoveel geduld had. Nog een keer en je gaat regelrecht je bed in.
Mama, ik wil dat het overgaat
Ze kijkt me aan en vraagt waarom ik boos ben. Ik leg haar uit dat ik het drukke gedrag van haar niet leuk vindt. Ze vertelt dat haar hoofdje zo druk is. “Mama ik wil dat het overgaat, maar ik weet niet hoe”. Ik luister naar haar en voel me zo machteloos. Waarom moet ik dan ook zo boos worden, waarom lukt het me niet haar te leren hoe ze rustiger kan reageren.
Medicatie
Wij hebben in onze diagnose de benoeming gehad om eventueel te starten met medicatie. Ik ben daar geen voorstander van. We hebben al visolie gebruikt en omega, maar dit doet dus helemaal niets. Niet dat ik er niet achter sta, maar ik wilde het gewoon zo lang mogelijk uitstellen. Ik vertel haar dat we eens met iemand kunnen praten over het druk zijn in haar hoofd. “Wat kan deze meneer of mevrouw doen dan mama? “. Ik leg haar uit dat ze kunnen kijken met een tabletje of het minder druk wordt in haar hoofdje.
Ik voel mijn hoofd nu bonzen, en merk dat ik uitgeput ben, en het is pas half zeven. Ze zit te zingen terwijl ze kleurt. Ik krijg 101 vragen op me afgevuurd, ze is blij dat ik er ben. Ik zou het liefst weer terug rijden naar mijn werk. Gelukkig beginnen de koolhydraten te werken en luister ik naar haar. Ik denk misschien dat het tijd is om toe te gaan geven aan de situatie, het is haar hulpvraag nu. Ze wil rust in haar hoofdje.
Ik zou graag horen hoe het is met jouw kindje, hoe oud was hij/zij toen gestart werd met medicatie? En hoe is jullie ervaring? Welk medicijn gebruikt jouw kindje?
Ik zit te lezen en t lijkt of ik me eigen verhaal zit te lezen. Mijn dochter is 7 jaar zit in groep 4 en dit kwam eigenlijk al on groep 3 naar voren. Ik was ook geen voorstander van medicatie. Maar mijn dochter kwam op een gegeven moment huilend uit school ze was helemaal over haar toeren ze schreeuwde dat ze t antwoord wel wist maar dit er niet uit kwam door de drukte in haar hoofd. Uit de testen kwam dat ze een verhoogd iQ had adhd en hooggevoelig was. Wij zijn toch met medicatie gestart en t gaat erg goed met mijn dochter ze gaat weer met plezier naar school en vind t fijn dat t niet zoon gaos in haar hoofd is. Zo blij toch deze stap genomen te hebben.
Dank je wel voor je berichtje, wat heftig om te lezen zeg! Hoe gaat het nu met haar? Wij wachten al 1,5 maand op de uitslagen van de IQ test. School zit hierachter en we hebben al meerdere keren gemaild. Ben redelijk om te ploffen. We hebben toevallig vandaag de afspraak gehad. Binnenkort een blog daarover. We gaan binnenkort starten met speltherapie, dus eerst proberen of het te leren is, en als dat niet het geval is dan is de keuze al gemaakt door ons, dan grijpen we in en gaan naar de kinderarts door. Want dit gedrag nog maanden volhouden gaat het niet worden.