Eerder deze week schreef ik een blog, over de onrust rondom de lockdown bij de kinderen. Inmiddels 2 dagen verder en wat voel ik me boos! Op straat is het net zo druk als voorgaande weken. Winkels plaatsen berichten op Facebook dat ze gewoon voor de deur doorgaan met de verkoop van hun spullen, want dat mag. Begrijp me niet verkeerd; ik gun iedereen zijn inkomsten. Maar waarom gaan we dan in deze lockdown? Wat heeft het voor zin? En waarom worden onze kinderen daar de dupe van?
Frustratie
Ik weet niet of je het herkent hoor, ieder zijn eigen mening. En die moet je ook hebben. Ik heb hem ook! Daarom is het een blog en ik schrijf hem. Maar ik voel me enorm gefrustreerd. Gisteren hadden we echt een complete meltdown. Onze oudste was op van de spanning, helemaal overprikkeld en explodeerde tegenover papa. Die daarop weer reageerde, omdat het een opvolging van situaties was die niet leuk waren. Ik voelde me machteloos en kreeg haar gelukkig wel rustig. Maar de situatie wordt niet opgelost
Toespraak
Ik had hoop dat naar aanleiding van de toespraak het speciaal onderwijs met vervoer naar school door zou gaan. Maar niets is minder waar. School maakte de keuze om dicht te gaan. Om te sluiten. Doordat ik een vitaal beroep heb en mijn man een cruciaal beroep horen we recht te hebben op opvang. Maar helaas is dit niet zo gemakkelijk. Ik begin om 08.00 uur in de ochtend. School vangt alleen op tussen 8.30 en 14.00 en de vraag is of er vervoer mogelijk is. Ik ga het natuurlijk wel navragen. Want voor haar is dit wel de fijnste oplossing. Maar voor 08.00 is er geen opvang voor ons. Omdat we normaal geen gebruik van de BSO. Dus ik moet zelf maar wat regelen, zoals hier de lokale opvang zegt.
Risicogroep
Mijn ouders zitten alle twee risico in een risicogroep. Gelukkig leerden we veel de afgelopen maanden en als er iemand klachten heeft, blijven we thuis. Maar wat als zij klachten krijgen? Waar moet ik dan met mijn kinderen naar toe? Je zult maar in de zorg werken. We krijgen dan wel een bonus, er werd voor ons geklapt. Maar wat heb je eraan als je kind hier de dupe van wordt?
Boos
Ik voel me soms zo boos door alle berichten en de hele situatie. Alsof het nog niet moeilijk genoeg is voor alle ouders en al helemaal als kinderen in het speciaal onderwijs zitten. Ik hoop dat we het allemaal zelf rond krijgen. Want zoals ik al schreef van de kinderopvang moet je het niet hebben. Het klopt niet dat je hulp krijgt, maar er wordt wel van je verwacht dat je doorwerkt. Ik ga weer een rondje tot 10 tellen. En hopen dat het goed komt.
Geef een reactie