En dan wordt het al snel de dag van de operatie. De dagen vliegen voorbij. Het crashdieet is pittig, maar te doen. Even spannend of het lukt om de kilo’s eraf te krijgen die eraf moeten. Maar dan is de dag van de operatie, daar gaat ie.
Zenuwen
Van de huisarts had ik al iets voor de zenuwen gekregen. Jeetje, wat was ik nerveus. Ik was bang voor de narcose. De operatie zelf boeide me niet eens zo. Dat durfde ik wel. Maar de narcose… Van tevoren werd ik heel lief opgevangen. Je werd afgeleid, het wachten duurt natuurlijk ontzettend lang. Maar voor je het weet ben je ook al aan de beurt. Het infuus werd geprikt en ik ging naar de operatiekamer.
De goede dokter
Ik was zo blij toen ik zag welke arts me zou opereren. Gelukkig de goede! Althans waar de ervaringen en resultaten goed van zijn. Tijdens mijn eerste afspraak met hem, heb ik iemand ontmoet die vertelde dat er bij een arts wel eens wat niet helemaal goed ging. Ik was zo bang deze arts te treffen. Maar gelukkig is dat niet het geval.
Een beetje in paniek vroeg ik nog of ze goed op me wilde letten. De arts in opleiding vraagt waarom ik dat vraag. Ik vertel kort over mijn oudste dochter, dat ik haar een voorbeeld wil stellen en dat ze autisme heeft. Die goede man herinnert zich dat later toch niet meer. Hij stelt me gerust, ik zal extra goed op je passen. En vervolgens word ik klaargemaakt en onder narcose gebracht. En dan ben je weg en ineens word je wakker na de operatie.
Suf
Door het gas in de buik heb ik wat moeite met adem halen en ik ben enorm suf. Ik hoor de verpleegkundige nog tegen me zeggen: “Vrouwke, haal je wel adem?” Ik adem een keer door en val weer in slaap. Jeetje, wat kun je suf zijn van de narcose. Mijn groepsgenootjes appten na een aantal uurtjes alweer. Ik sliep alleen maar. Gelukkig kwam mijn man in de avond nog op bezoek. Vanwege Corona mocht het pas in de avond en mocht hij niet heel lang blijven.
Poging tot slapen
Ik lag samen met een andere vrouw op de kamer. Ze was wat ouder en had niet zoveel verstand van elektronica. Waardoor de hele nacht door haar telefoon geluid maakte en er een alarm aanging wat ze de week ervoor had ingesteld omdat haar dochter jarig was. Alsof je al zo lekker slaapt net na een operatie. Ik was lichtelijk geïrriteerd. In de ochtend kwamen ze erachter dat ze koorts had en ze had s ’nachts ook gehoest. De artsen wilde gelijk een Corona test bij haar doen. Pooh, ik kneep hem wel even, ik lag natuurlijk op dezelfde kamer en gebruikte hetzelfde toilet. En als ik Corona zou krijgen boven op de operatie, geen idee hoe ik dat aan zou kunnen. Ik heb gelukkig nooit een telefoontje gehad dat ze besmet was.
Herstellen
Gelukkig mocht ik de dag erna al naar huis. Vanwege Corona en verdenking bij de buurvrouw werd ik snel naar buiten gewerkt op een vriendelijke manier. Ze wilden me veilig houden. En al snel genoeg kwam mijn man me ophalen en mocht ik lekker naar huis. Suf nog van de narcose gingen we naar huis. Het is veertig minuten rijden, maar het leek wel uren te duren. Maar eenmaal thuis ben ik lekker in mijn eigen bedje gekropen om thuis verder op te knappen, en om weer op de weegschaal te gaan staan. Hoe dat resultaat was? Dat verklap ik je de volgende keer!
Geef een reactie