Bijna staat het zwart op wit; de diagnose. Voor de gemeente en verschillende hulpverleners is het nodig. Dat stempeltje gaat binnenkort worden gezet. Bijna een diagnose. Voor mij voelt het heel dubbel, maar ook vind ik fijn om te weten wat er nu precies aan de hand is.

Dreumes

Toen ze een dreumes was, had ik altijd het gevoel dat er iets aan de hand was. Ik kon het zelf niet plaatsen. Maar ik merkte dat chaos en drukte te veel waren. Ook als baby zijnde reageerde ze al enorm op prikkels. Maar als iemand in je omgeving zegt dat er niets is en dat je spoken ziet, en je vertrouwt diegene, dan leg je jezelf daarbij neer.

Wachten

Bij onze hulpinstantie ging het mis. We hadden een ontzettend lieve en zorgzame casemanager. Maar er vielen wel steken. We zouden in maart/april starten met de diagnose. Uiteindelijk werd het augustus.

Vragenlijsten

Om een diagnose te krijgen moet je vele vragenlijsten invullen. Kijkend naar het moment zelf. Uit de vragenlijst kwam duidelijk naar voren dat er sprake is van Autisme, ADHD en een angststoornis. Dan slik je toch wel even. En in een gesprek krijg je gelijk vragen of het voor ons al gezin wel te doen is. Een eerste antwoord is gelijk verdedigend, hoe durft ze dat te vragen! Wie denkt ze dat ze is? Ze heeft me nog nooit gezien, ook ons bijzondere meisje niet. Maar als ik ga relativeren moet ik eerlijk antwoorden, het is heel erg intensief en heel erg pittig. Maar met de juiste hulp en begeleiding zijn we oké.

Eindgesprek

Maar inmiddels hebben we het gesprek gepland staan voor een adviesgesprek. Echter hebben wij de keuze gemaakt naar een andere hulpverlener. De plaats waar we nu zitten past niet meer bij ons. Wij hebben iemand nodig, die we in ons hart kunnen laten kijken, en onze eigen autisme specialist is hier niet meer werkzaam. Wij zijn daarom op zoek naar een andere plek waar we ons als gezin veilig voelen

Nieuwe weg

Wij gaan een nieuwe weg in, ik verwacht vandaag of morgen telefoon om een informatief gesprek te krijgen. Om te kijken welke mogelijkheden er zijn om toch onze eigen autsismespecialist te blijven behouden. En anders gaan we kijken of PGB-uitbreiding mogelijk is. We zullen het zien, we kijken stap voor stap en van moment tot moment. We volgen ons hart en gebruiken ons verstand.

Spannend

Ondanks dat ik weet dat er echt iets is, vind ik het erg spannend en stiekem toch wel moeilijk. Straks heeft ze een officiële diagnose op papier. En in mijn hart weet ik dat ze dit nodig gaat hebben, en heb ik ergens het gevoel dat ik haar iets aandoe. Ook al hoor ik de opmerkingen dat ze waarschijnlijk nooit meer naar het reguliere onderwijs kan, en dat ze waarschijnlijk zelfs naar het voorgezet speciaal onderwijs zal gaan. Het voelt nog niet zoals het moet. En op de dag van vandaag kun je juist ook met autisme en adhd heel veel bereiken.