Soms doet alles zoveel zeer, ook ik ken deze dagen. Dagen waarbij ik mezelf blokkeer om maar niet te voelen wat ik voel. Soms is het gewoon allemaal teveel.
Werken
Herken je dat? Dat je soms liever op je werk zit dan thuis? Dat je daar je rust vindt en even niets anders aan je hoofd hebt dan alleen je werk? Ik heb zo’n periode nu. Thuis is het gewoon niet gezellig. Er ligt zoveel druk op me: mijn gezin verwacht dat ik doorga, mijn omgeving verwacht van alles en dan worden er nog duizend andere dingen van me gevraagd. Op mijn werk heb ik dat ook wel, maar toch kan ik hier in mijn waarde blijven en wordt er gewaardeerd wat ik doe. Dat is hier thuis wel anders.
Oude school
Wat het zo moeilijk maakt? In mijn vorige blog vertelde ik over de positieve ervaring van de nieuwe school. En die is er nog steeds, gelukkig! Maar het afscheid nemen van haar favoriete en onwijs lieve juffrouw gaat gebeuren. Daarnaast heeft ze een aantal hele lieve kindjes in haar klas die ze enorm gaat missen. Ook de ergotherapeut met wie ze een hele leuke band heeft, moet ze gaan missen. Het maakt haar zo intens verdrietig, ze kan haar emoties niet controleren en de prikkels zijn te veel. Als ik thuis kom van mijn werkdag heb ik na een half uur alweer genoeg gehad.
Boterham
En dan nog de missie om haar te leren eten, boterhammen welteverstaan. Ze gaat naar een “gezonde” school. Croissantjes worden het dus niet en knäckebröd met kaas is ook heel lastig. Dus de boterham met smeerkaas zit op dit moment in de oefenfase met alle gevolgen van dien. Schreeuwen, gillen, brullen, krijsen, kokhalzen, bijna braken. En maar doorzetten, pushen en volhouden. Niets moeilijker dan dat. Het doet pijn, het steekt vooral als je elke keer dat je met de boterham aankomt, krijgt te horen dat je niet meer lief bent of stom.
Breekpunt
Woensdagavond was voor mij een breekpunt. Ik kon het niet meer. Ik wilde de uitnodigingen maken voor haar dag-ik-ga-weg feestje. Ze is binnenkort jarig en met de kindjes van haar nieuwe klas een kinderfeestje vieren, vind ik nog lastig. Dus een aantal kindjes waar ze leuk contact mee heeft uit haar klas mogen komen. Ze heeft er zelf veel zin in. Ik wilde de uitnodigingen maken en kon de kleurplaten niet vinden. Ik voelde hoe ontzettend boos ik werd, nadat ik een dag niets gevoeld had. Tot ik me ineens onder water voelde zakken en op de vloer ben ik gaan zitten waar ik alles eruit gooide.
Tranen
Tranen, zoveel heb ik er al lang niet meer gehad. Maar ook mijn onmacht naar mijn partner. Ik wil dit niet meer, ik kan het niet. Waarom kan het niet gewoon een keer goed gaan en rustig. Ik voelde me zo boos, maar ook intens verdrietig. Ik voelde zijn armen om me heen en wist dat het goed was, dat ik uit kon spreken dat ik liever weg wilde op dat moment. Even geen boze buien, geen driftbuien en schelden, geen woorden zoals “Je bent niet lief, mama” en dat tien keer per dag.
Terug
En dan moet je terug naar de realiteit. Gelukkig kon ik daarna druk verlagen van andere lopende zaken. Heb ik keuzes voor mezelf gemaakt met bepaalde dingen te stoppen en dat ook ik belangrijk ben. Even lekker met een vriendin een hapje eten, even rust. Ik kan er gelukkig weer even tegen. Hoewel het sluimert en het er zit, kan ik het wel weer wat beter aan. En morgen mag ik weer naar mijn werk. Even niks, even geen kinderen, over het algemeen geen gemopper en de tijd gaat snel.
Jojanneke says
Oh hoe herkenbaar!! En dan die boterham….. iemand wees mij op een Bento -lunch! Helaas door vele misbruikt een bak vol met zoete rommel en suikervolle spullen mee naar school te geven maar bij goed gebruik super gezond en voor mijn dochter zoveel beter te verwerken dan die dubbele bruine boterham. Zoek eens op Yumbox. Een ideale lunchbox waarbij er allemaal kleine hapjes mee kunnen naar school. Een stukje komkommer, een stukje fruit. Een leuke prikker met stukjes brood/kaas/worst/Paprika/wortel en komkommer eet zoveel uitnodigender. En omdat brood een uitdaging blijft worden er regelmatig (lees 3/4 keer per week) de bakjes ook gevuld met een goedgevulde pastasalade, wraps (worteltortilla’s uit het koelvak zijn hier favoriet), groenteomelet, groente en fruit, zelfs yoghurt met de granola apart kan mee in deze box.
Ik hoop dat de overgang rustig verloopt en echt…. het wordt een verademing om te zien dat ze op de plekkie komt is mijn ervaring!
Mama van een bijzonder meisje says
Hey Jojanneke,
Ik heb hem al klaar liggen 🙂 De Yumbox. Ik vond hem wel duur maar volgens mij is hij het wel waard! Maar van mij moet eerst de boterham opgegeten kunnen worden voor we extraatjes in de box doen. Want ze eet naast die boterham ook alleen maar druifjes, appels en tomaatjes. Dank je wel voor de tip 🙂 Ik heb mijn volgende blog klaar staan over de dingen die we afgelopen twee dagen meemaakte, komt binnenkort online. Helaas nog geen rust maar daar vechten we voor! Ik heb zo’n behoefte aan een dagje intens genieten van mijn bijzondere meisje!
tamara says
Brood heel herkenbaar verhaal! wij hebben de slag om bruinbrood verloren maar geroosterd eet ze het wel! Is dat nog een idee? ze neemt het geroosterd
mee in een trommel met het beleg vaak apart in een bakje als het iets anders dan vleeswaren is. Ook krijgt onze dochter geregeld een pannenkoek mee naar school, van speltmeel ofzo toch ook heel gezond?
Mama van een bijzonder meisje says
Dat zou nog kunnen inderdaad, dank je voor de tip. Ik moet zeggen dat het redelijk goed gaat op dit moment. Ze eet een sneetje inmiddels. En nu doorzetten dat het weer “normaal” wordt. Pannekoek eet ze helaas ook niet 🙁 Het is echt maar heel beperkt wat ze eet. Denk dat school kipnuggets niet zo’n goed idee vindt 😉