Herken je dat? Die vraag zorgt ervoor dat mij de nekharen rechtop vliegen. Je moest eens weten! Er zijn zoveel mensen in onze omgeving en waarschijnlijk ook bij jou die niet weten wat er aan de hand is.

Opmerking

Ik hoor die opmerking soms wel een aantal keren per week. Mijn bijzonder meisje is een lief en spontaan meisje als je haar een beetje kent. Maar ondertussen is ze een tikkeltje eigenwijs, heeft ze veel last van prikkels, moeite met veranderingen. Ze heeft veel structuur en duidelijkheid nodig en een rustige omgeving.

Enthousiasme

In haar enthousiasme kan ze echt een enorme stuiterbal worden, die van hot naar her vliegt en met hoge stem gilt. Zelf vind ik dit ook wat minder, maar ik weet het. De omgeving heeft er meer moeite mee. Opmerkingen als “Doe nou eens zachter” hoor ik dan ook regelmatig. Maar wordt eens rustig als je enthousiast en blij bent en bijna 6 jaar bent. Makkelijk is anders natuurlijk. Ze weet nog niet hoe ze deze prikkels moet reguleren.

Vol hoofdje

Als ze een vol hoofdje heeft, zoekt ze zich de rust op en pakt de tablet. Ze zit het liefste onder een deken in het hoekje op de bank. En als het helemaal teveel is, gaat ze ook met haar hoofd onder de deken zitten. Een teken dat ik weet dat ik haar even moet laten.

Maar je ziet toch niets

Ja, je ziet ook niets, lichamelijk niet. Maar in haar gedrag zie je het goed. Ze is drukker, gilt veel, reguleert prikkels moeilijk en als de prikkels te veel zijn, raakt ze helemaal over haar toeren. Ze is met spelen enthousiast, maakt kabaal en ze kan weinig hebben van haar zusje. Maar het feit dat je niets ziet, wil niet zeggen dat wij niet af en toe met een meisje zitten wat ontroostbaar is. Of dat we nooit driftbuien hebben.

Gelukkig gebeurt het meeste achter onze eigen gesloten deur, want ondanks dat ik het als moeder accepteer, is het moeilijk als het gebeurt als je ergens op bezoek bent. Je ziet mensen kijken en de opmerkingen “Ze is wel druk” of “Geef haar maar eens een week aan mij mee”, daar irriteer ik me zo aan!