Als hulpverlener strijd je voor de gezinnen waar je voor werkt, je wilt ze op elke mogelijke manier ondersteunen en helpen. Je probeert andere mensen inzicht te geven in autisme, ze mee te nemen in de wereld van autisme maar helaas staat niet iedereen hier voor open.

Regels en afspraken

In gesprekken ervaar ik regelmatig dat iemand zegt: “Je kunt niet alles goedpraten omdat hij/zij autisme heeft” of “maar de maatschappij werkt later zo ook niet hoor!” En dan die mij zelf het meeste raakt “Ik begrijp het maar hij/zij zal toch gewoon moeten doen wat wij van hem vragen”. Diep van binnen wil ik dan schreeuwen: “Nee, jij begrijpt het niet! En doet geen moeite om het te willen begrijpen!”. Natuurlijk snap ik dat hij/zij zich aan regels en afspraken moet houden, maar wordt er wel eens gevraagd of we misschien te hoge verwachtingen hebben? Moeten we die niet bijstellen zodat een kind succeservaringen op doet en groeit?

Advies

Enige tijd geleden kreeg ik van ouders de vraag of ik ze advies wilde geven. Meteen kwamen er tranen, hoe kan ik mijn familie leren om mijn zoon te begrijpen? Ze snappen het niet en kunnen er niet mee omgaan. En op dit moment is het zelfs zo geëscaleerd dat we geen contact meer hebben. Die komt even kei hard binnen kan ik je zeggen!

Als hulpverlener kan ik psycho-educatie verzorgen dus dat bood ik aan. Nog meer tranen, want dat had de familie al geweigerd, ze wilden het niet begrijpen en hadden genoeg aan hun eigen zorgen. Natuurlijk hun goed recht om er zo in te staan maar het maakt mij wel verdrietig.

En dan?

En dan? Als hulpverlener sta je dan ook volkomen machteloos, je ziet een scheur in zo’n familie ontstaan die niet meer te repareren is als het zo doorgaat zoals het nu gaat. Het verdriet, de onmacht en het feit dat ze het kind met autisme en ouders de schuld geven van hoe hij is, dat vind ik vreselijk.

Kennis en informatie

Ondanks de kennis en informatie over autisme is het helaas nog lang niet geaccepteerd en is begrip soms ver te zoeken. Ik kan helaas niet de wereld veranderen en autismeproof maken. Maar het enige wat ik als hulpverlener vraag, is een stukje begrip en soms even buiten de kaders te denken. Als we samen bekijken wat eenieder nodig heeft om zo te komen bij het doel dat we willen bereiken komen we al een heel eind!

Lieve broers, zussen, ooms, tantes, opa’s, oma’s van een gezin met autisme probeer open te staan voor uitleg en stel vragen! Ook alle lieve juffen en meesters vraag ik om open te staan voor kleine aanpassingen om toch te doelen te bereiken die we voor ogen hebben! Het zou de wereld voor ouders van kinderen met autisme weer een stukje mooier maken! En voor mij als hulpverlener makkelijker om doelen te bereiken en om samen te werken!

Deze blog is geschreven door Stephanie van Eigen & Wijs Autismespecialist. Wil je haar bereiken? Kijk dan eens op de Facebookpagina of stuur een mail naar: stephanie.eigenwijs@gmail.nl