Hallo, hallo ut is weer vastelaovend, we kriege nao weer unne fijne tied. Maar ook voor kinderen die veel last hebben van prikkels? A is opgegroeid met de vastelaovend. Ik denk wel dat dit daarom voor herkenning zorgt en dat ze niet tegen het plafond vliegt van de prikkels. Maar is het echt “unne fijne tied”?

School

Afgelopen week werden de prins, prinses en adjudanten uitgeroepen op school. Zelf heb ik die ochtend op school geschminkt. Ik mocht even gezellig aansluiten, de school waar ik zelf vroeger zat. Erg leuk natuurlijk om het weer eens te zien. Tijdens de zitting werd muziek gedraaid, ik zag het gebeuren dat haar hoofdje vol liep. In het begin is ze nog lekker enthousiast, maar na verloop van tijd trekt ze zich terug en uiteindelijk zit ze met de handen op haar oortjes te luisteren.

Ik heb wel gehoorbescherming, maar dit wil ze niet op. Ze kan uiteindelijk de drukte en de muziek gelukkig wel aan. Maar eerst hebben we een piek dat het even teveel is en daarna kan ze haar puzzelstukjes opruimen en zie je dat ze er weer beter tegen kan.

Van kleins af aan

Ik ben zelf fanatiek vastelaovesvierster. Papa niet, dus de meisjes hebben beide de mogelijkheid om mee te gaan, en toch wil ze mee. Mee naar de grote zaal, mee naar de optocht. Ze accepteert het, ik weet dan nooit of ik trots op haar moet zijn. Ik ben uiteraard altijd trots, maar hoe het hier mee zit dat weet ik niet. A is vanaf dat ze geboren is al mee geweest, in het begin altijd maar eventjes en het afgelopen jaar een aantal uurtjes. Ik drink zelf nooit waar de kindjes bij zijn, ik kan haar zo goed in de gaten houden en terugtrekken wanneer nodig. Ook staat er een achterban klaar die haar op kan halen.

Prikkelzoekend

De verklaring dat ze de grote zaal mee in kan, is omdat ze prikkelzoekend is, althans daar lijkt het op. Ik geef haar ieder jaar de keuze wat ze zelf wil. En ik zoek ook niet de plekken op waar men met de benen buiten hangt. Ze kan altijd vrij rondlopen, rondkijken, de koptelefoon gaat mee. Mij valt het wel op dat het dit jaar allemaal wat moeilijker voor haar is. Maar toch geef ik haar zelf de keuze. Als ze mee wilt mag dat.

Speciale dagen

En dan de speciale dagen op school, dat is natuurlijk niet zo geslaagd. Twee verschillende schoenen? Dat is not-done. Iets op je hoofd dag? “Nee, mama ik wil echt niets in mijn haar, hoor.” Met als gevolg een driftbui. En de vraag of ze dan in haar pyjama naar school wil laat de bom helemaal barsten. Ik en de juffen laten haar gelukkig lekker in haar waarde. We bieden het aan en als ze het niet wil is het klaar.

Afgelopen jaar was het zeker “unne fijne tied”, over dit jaar heb ik mijn twijfels. Haar angst om mij alleen te laten gaan, omdat ze me niet wil missen laat haar veel doen. Ik heb geleerd om door te zetten en ze mag dan kiezen wat ze zelf wil.

Hoe doe jij dat? Gaat jouw kindje mee met vastelaovend?